Trabaho lang, walang personalan, walang kaibi-kaibigan...

Trabaho lang.. Nabubuhay ako hindi para magtrabaho kundi nagtratrabaho ako para mabuhay.. Para sa isang taong may hangaring umasenso, ang pagtratrabaho ay hindi isang gawang biro. Ang pagtratrabaho ay hindi nasusukat sa walong oras na pananatili sa isang kompanya. Ang basehan ay kung paano mo palalaguin ang iyong walong oras na pananatili sa kompanya. Kung paano ka matututo hindi lamang sa mga gawaing inatas sa iyo kundi sa mga taong nakapaligid sa iyo. Ang pagtratrabaho ay hindi lamang isang paraan para kumita kundi nasasalamin din dito ang iyong personalidad kung paano ka magdala ng isang sitwasyon at makisalamuha sa kapwa.

Walang personalan.. Ang bawat tao ay may kanya-kanyang hangarin sa buhay. Kadalasan sa mga hangaring ito ay sa pansariling aspeto. Ang isang taong may kagustuhang umunlad ang pamumuhay ay gagawin ang lahat para magkaroon ito ng kaganapan. Hindi nya alintana ang mga balakid na sa kanya ay pumipigil. Hindi sa kadahilanang wala syang pakialam sa mga tao o bagay na nakapaligid sa kanya, kundi hindi sya magpapagapi sa mga tao o bagay na humahadlang sa kanyang ninanais. Ang isang taong may pangarap sa buhay ay kayang tuparin ang kanyang hangarin ng hindi nakakasakit ng kapwa. Bagkus, nagiging sensitibo pa sya sa kanilang pangangailangan para lamang mabigyang-daan ang kanilang kagustuhan.

Walang kaibi-kaibigan... Mahalaga sa isang tao ang magkaroon ng kaibigan. Kaibigan na handang umalalay sa oras ng kagipitan at kasawian. Kaibigan na buong pusong nakikibahagi sa iyong tagumpay at kasiyahan. Ang lebel ng pagmamahal sa isang kaibigan ay kailanma'y di matatawaran. Ngunit hindi sa ilan.. Masakit isipin na may mga pagkakataong nasusubok ang pagkakaibigan sa materyal na bagay, sa mga pabor at kundisyon. Kalimitan, umaabot na sa pang-aabuso. Ngunit hindi natin ito alintana. Natututo tayong magparaya at magpakumbaba, marating lang ang ninanais niya. Dito nasusubok ang katatagan ng inyong pagiging magkaibigan. Darating ang panahon na kailangan mong isantabi ang personal nilang pangangailangan para sa ika-uunlad mo. Kung tunay na kaibigan ang inyong turingan, hindi nya mamasamain ang hangarin mo.

************************************************************************************************

Masyadong malalim ang pinagsasabi ko. Isa lang naman ang tinutumbok nito. Ngayon ko nakikilala kung sino talaga ang mga tunay kong kaibigan. Kaibigan na di umaabuso sa aking kabaitan. Ang sakit isipin sa haba ng inyong pinagsamahan, simpleng pabor na hindi mo naipagkaloob, nagawa pang masamain. Hindi nya alintana kung ano ang mga naibigay mo na sa kanya, ang importante maipagkaloob mo ang gusto nya, kahit mali, kahit di nararapat. Kahit unti-unting naaapektuhan na ang buo mong pagkatao, sa kanya balewala lang. Sana lang dumating sa kanila ang realisasyon na hindi ako gamit, tao ako.. Nakakaramdam din kung sobra na ang panggagamit sa akin, nagagawang magalit kung hinihingi ng pagkakataon. Mahal ko ang mga kaibigan ko.. Sana mahalin din nila ako tulad ng pagmamahal ko sa kanila..